Líður að sumarfríi

Ekki neita ég því að það sé smá hnútur í minni vegna þess hve stutt er eftir af skólanum og áleitnar spurningar skjóta upp kollinum, þar sem þessi er nú hvað ásælust: hvernig held ég nemendunum í lærdómsstuði það sem eftir lifir :-)

Það lítur út fyrir að það verði nóg að gera í sumar. Við fjölskyldan skellum okkur í stutta ferð til Svíþjóðar þann 4. júní. Til stendur að keyra yfir til Danmerkur og hitta norska hluta fjölskyldunnar og halda upp á stórafmæli :-) Við komum aftur til Íslands þann 13. og strax daginn eftir legg ég af stað til Kanada að heimsækja Tinnu Rut og verð í burtu í viku. Svo er sumarbústaðarferð í viku um leið og ég kem heim frá Tinnu. Eins þarf að koma Rúnari á hin ýmsu námskeið sem hann er skráður í. Svo náttúrulega verður lagt í stóru ferðina í lok júlí og aðra stóra í ágúst.

Ég plana það að vera komin í rólegheit í kringum 17. ágúst :-)

Kom að'í

Þetta með uppnefnin. Í þrjá daga safnaði ég eftirfarandi uppnefnum:

íhaldsbelja

kúlulánabelja

blóðrúnkaður

skíthæll

illa innrættur

brunnmígur

rugludallur

sóðabloggari

lygamörður

siðleysingi

fasisti

Horgerður

fantur

dóni

hálfgert viðundur

íslenskur Göbbels

Fasistapakk

Þetta er þokkalegur listi og ég held að ég fari rétt með að þeir sem viðhöfðu þessi "fínu" orð um samborgara sína séu þingmenn - hvorki meira né minna. Þetta er kannski hluti skýringarinnar hvers vegna alþingi Íslendinga njóti ekki meiri virðingar meðal landsmanna en raun ber vitni.

Uppnefni

Undanfarin tæp þrjú ár hef ég fylgst svolítið með bloggi á Íslandi og satt að segja hef ég stundum gjörsamlega orðið kjaftstopp vegna orðbragðs sem fólk notar um hvert annað.

Þrisvar sinnum hef ég byrjað á bloggi um þessi uppnefni en svo hef ég bara gefist upp - þetta hafa verið of "grimm" orð fyrir minn smekk.

En núna er ég byrjuð að safna orðum í fjórða sinn, og ef ég gefst ekki upp þá mun ég birta listann innan fárra daga :-)

Kaupauki

Ég tel mig vera mjög heppna að vera kennara (svona oftast :-) ). Síðan ég var 9 ára gömul vissi ég nákvæmlega hvað ég vildi verða "þegar ég yrði stór"; þ.e. kennari og ekkert annað. Þau ár sem ég hef verið svo lánsöm að stunda kennslu hafa ýtt undir þá trú mína með að þetta sé það yndislegasta starf sem ég gæti hugsað mér.

Sem kennari er t.a.m. hægt að fara í vettvangsferðir og síðast liðinn fimmtudag fór ég með 8. bekkinn minn á tvö söfn - hvorki meira né minna. Fyrst fórum við á Landnámssýninguna 871+-2 í Aðalstræti. Safnið er algjört æði og gaurinn sem tók á móti okkur og leiðbeindi okkur um safnið var frábær. Því miður náði ég ekki nafninu hans - en það var alveg greinilegt að hann hefur oft tekið á móti hópum áður og vissi alveg hvernig hann átti að snúa sér og svara þegar nemendur komu með "flottar" spurningar :-) Enda þakkaði ég honum kærlega fyrir frábæra móttöku og greinilega náði hann vel til krakkanna minna því hegðun allra var til fyrirmyndar.

Þegar þessari heimsókn var lokið, var arkað út á Granda á sjóminjasafnið. Þar fengum við góða leiðsögn um varðskipið Óðinn.

þeir starfsmenn sem sinna því að taka á móti bekkjum úr grunnskólum borgarinnar eru meiri háttar. Þetta er þriðja heimsóknin sem ég fer með bekkinn minn í vetur og þeir starfsmenn sem taka á móti okkur og leiðbeina um "sín" söfn hafa reynst okkur frábærlega.

Í þessi skipti hef ég skemmt mér alveg konunglega og haft mikla ánægju af, sjálfsagt ekki minna en nemenda minna.

En ég viðurkenni fúslega að þegar við komum aftur upp í skóla á fimmtudaginn var ég gjörsamlega búin á því :-) Þrátt fyrir góða hegðun og fyrirmyndarframkomu þá rís stresslevefið aðeins :-)

En þessar vettvangsferðir eru hreinn kaupauki :-)

Vetrarfrí

Í gær og í dag erum við Rúnar Atli í vetrarfríi og við erum sko meira en sátt við það :-) Það er mjög gott að fá svona fjögurra daga helgi og við höfum tekið þessu nokkuð rólega og bara dundað okkur. Fórum í sjö ára afmæli á sunnudaginn - sem var mjög skemmtilegt. Í gær fórum við svo á bókasafnið í Gerðubergi. Við vorum þar í langan tíma því það þurfti að skoða svo margar bækur og ákveða hvaða bækur ætti að fá lánaðar. En hann fékk sitt eigið bókasafnsskírteini og kom heim með sjö bækur. Í morgun fórum við svo í Húsdýragarðinn. Garðurinn kom mér skemmtilega á óvart. Ég hef aðeins einu sinni áður farið þangað og var það árið 1991 - sumarið sem við fluttum erlendis. Ég held að Rúnar Atli hafi farið einu sinni, fyrir kannski þremur árum, alla vega man hann ekki eftir því.

Við skemmtum okkur mjög vel og fórum sjálfsagt þrjá hringi um garðinn. Honum fannst greinilega skemmtilegast að fylgjast með selunum og við vorum svo heppin að þeim var gefið á meðan við vorum þar.

Þó það hafi nú ekki verið kalt úti, þá komum við heim hálfloppin en mjög ánægð :-)

Mikil hamingja

Það varð mikill hamingjudagur sem rann upp í dag. Það var hringt í okkur Rúnar Atla í morgun og okkur tilkynnt að dótið hans Rúnars væri loksins komið til landsins og það yrði komið með það heim eftir hádegið.

Eins og sést á þessari mynd var gaurinn þokkalega sáttur :-)

Það voru örugglega nokkur hundruð litlir hlutir sem komu upp úr kössum og pokum, sem þurfti svo að setja saman, eins og t.d. spítalann. Rúnar Atli var nú ekki lengi að redda því.

Þegar stofan var orðin undirlögð undir dót, hvarflaði að mér í nokkrar sekúndur hvort það gæti verið að við Villi höfum verið aðeins of viljug að kaupa dót fyrir hann. En nei nei, það held ég varla :-) En herbergið hennar Tinnu er Playmo-herbergið og hans eigið er Lego-herbergið. Svo sefur hann í hjónaherberginu - alveg frábært líf :-)

Hvað breytist???

Við mæðginin erum að horfa á lokakeppni íslensku júróvisjónkeppninnar og Páll Óskar er að spyrja Heru Björk hvernig hennar líf hafi breyst frá þátttöku sinni í fyrra. Rúnar Atli mátti nú ekkert vera af því að heyra hvernig hennar líf hefði breyst því hann var fljótur að segja "mamma, mitt líf hefur ekkert breyst". Ég: ha, bíddu þú ert fluttur til Íslands og byrjaður í 1. bekk". Nei mamma, mitt líf er bara venjulegt".

Yndislega einfalt :-)